بررسی دریافت تغذیه ای بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بزرگسالان بیمارستان قائم

مقدمه  سوء تغذیه مرتبط با بیماری منجر به افزایش عفونت، تاخیر در بهبودی،  طولانی شدن مدت بستری، افزایش هزینه های بیمارستان و مرگ و میر می گردد. یکی از فاکتورهای شناخته شده در اتیولوژی سوءتغذیه دریافت کمتر از حد مطلوب غذا طی بستری در بیمارستان است. هدف مطالعه حاضر بررسی دریافت تغذیه ای بیماران بستری بخش مراقبت های ویژه است . روش کار در این مطالعه توصیفی مقطعی پرسشنامه ای حاوی اطلاعات دموگرافی،اندازه گیریهای آنتروپومتریک ، نوع تغذیه و مسیرهای تغذیه برای بیماران تکمیل شد. وزن ایده آل با تخمین قد بر اساس طول اولنا، نیاز انرژی و پروتئین نیز  به ترتیب  از معادله kcal/kg 25-30 وg/kg  1-5/1 محاسبه شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون تی(سطح معنی داری ≤05/0) صورت گرفت. تجزیه و تحلیل توصیفی مربوط به متغیر کمی و کیفی نیز صورت گرفت. نتایج  46 فرد با محدوده سنی 18 – 89 سال و میانگین  ± انحراف معیار 5/20 ± 59 و متوسط روزهای بستری 9/27 ± 2/20 در این مطالعه شرکت کردند. انرژی و پروتئین مورد نیاز و دریافتی اختلاف معناداری داشت (05/0≥p). 50% بیمارانی که رژیم غذایی دهانی داشتند، وعده نهار سرو شده را کامل مصرف می کردند . نتیجه گیری  محلول گاواژ تهیه شده در بیمارستان برای تامین نیازهای انرژی بیماران ناکافی بوده اما پروتئین را بیش از مقدار نیاز برآورده می کند. 50% بیماران اورال کمتر از نیمی از غذای ارائه شده را مصرف می کردند.